Er is ophef ontstaan over 4 mei. Het zou niet eerlijk zijn. En ook hypocriet: misdaden uit de Nederlandse geschiedenis worden niet herdacht. Nog steeds mogen fascisten openlijk demonstreren. Mensen met een andere achtergrond worden gediscrimineerd. Toch denk ik dat de oproep om *daarom maar niet te herdenken, het kind met het badwater wordt weggegooid.

Oftewel, een pleidooi over de richting van een online gemeenschap.

Het kwam voor mij behoorlijk onverwacht dat de 2 vaste krachten van MijnKerk.nl binnenkort stoppen. Ik weet er te weinig vanaf om te zeggen of het een gedwongen of verwacht vertrek is. De media-berichtgeving lijkt te suggereren dat de betaalde krachten worden ingeruild door vrijwilligers. Zo is in het ND te lezen:

Mijnkerk.nl gaat verder met voornamelijk vrijwilligers, zegt Van Ark.

Hoe MijnKerk verder zal gaan, weet ik net zo min als ieder ander. In deze blog, "Hoe Fred verdween uit MijnKerk", zet ik een aantal overwegingen op een rijtje.

Twee punten vooraf. Waar iemand Fred leest, mag hij of zij ook gerust Adrie lezen. Zij vult de andere helft van de 1 FTE in. En het is Omvlee, met 2 e's. Verder, deze blog is geen discussie over het nut, waarom of relevantie van MijnKerk. Sterker nog, ik ben zelfs geen warm voorstander van een online kerk, maar zie wel wat MijnKerk doet met mensen.

Doorvors niet de woorden, proef de geest

- J.V. Teunissen

Woorden scheppen.

In de Joodse traditie houden ze woorden en daden dicht bij elkaar. Ze hebben een woord wat zowel woord als daad betekent: 'dabar'. Denk aan het scheppingsverhaal in Genesis 1: God zegt en het is er. Door allerlei ontwikkelingen en voortgang (in cultuur, taal, theologie, filosofie, wetenschap et cetera) zijn we steeds fijner en specifieker gaan denken. Een woord is nog geen daad en vice versa. Terecht, lijkt me. Anders zou je geen belediging aan je adres meer van je rug kunnen laten glijden