In een alarmerend bericht stelt kardinaal Eijk dat over 10 jaar in het bisdom Utrecht* nog maar 10 tot 15 Rooms-Katholieke kerken over zijn. Het is een welbekend cijfermatig verhaal: Minder kerkleden kunnen de hogere kosten niet opbrengen.

Laten we als lokale Protestantse kerken de komende jaren in samenspraak met de Rooms-Katholieken ook eens vragen waar ruimte tot helpen, bijstaan of samenwerken zit.

Verdwijnt de kerk?
Al een paar keer in de kerkgeschiedenis is de kerk naar de haaien gegaan. Elke keer bleek de haai te overlijden en de kerk door te gaan. Anders, nieuw, onverwacht. 

Zelf ben ik opgegroeid midden op de Veluwe. Daar waren Rooms-Katholieken haast van een ander geloof. Er was geen over-en-weer contact, want dat was ook niet nodig. Soms wordt er heel onbewust gezegd: "Christenen en Katholieken .."

Tegenwoordig ben ik predikant in een streek waar Protestant en Katholiek door elkaar loopt. Hoewel de geloofsbeleving en -theologie van onze Katholieke broeders en zusters een andere is, hebben we dezelfde God als Schepper, als Redder en als Geest die ons leven leidt. Wij zijn één familie. Met je bloedeigen broers of zussen heb je ook niet altijd hetzelfde, intensieve contact. Als het goed is sta je wel klaar voor elkaar. 

Zeker in dorpen, waar verenigingsleven kwetsbaarder wordt, is het behouden van gemeenschappen erg belangrijk. Het gaat over cohesie, kwaliteit van leven en nabuurschap. Ik denk dan in eerste instantie even aan dorpen, waar vaak naast een Protestantse kerk ook nog een Katholieke kerk staat. En in veel van deze dorpen zal de Katholieke kerk haar deuren moeten sluiten. Of dat evenredig ook geldt voor Protestantse gemeenten, weet ik niet. 

Bommelerwaard
Wat ik in de Bommelerwaard zie, is dat de Katholieken één parochie voor heel het gebied hebben, met slechts 2 pastoors en een secretaresse (naast de vele onbetaalbare vrijwilligers!). Daarentegen hebben Protestanten alhier in haast elk dorp nog één of meerdere betaalde krachten, een open kerk en vaak een verenigingsgebouw. 

Stel dat mijn zus een flamboyant, rijk leven heeft geleid en op straat komt te staan. Ben ik dan niet mijn zusters' hoeder om naar haar om te kijken en zo nodig onderdak moet aanbieden? 
Kijk, ik kan ook wel de deur dichthouden en vanachter een gesloten deur gaan lopen grinniken dat ze maar niet zo stom had moeten zijn .. maar dat is niet erg volwassen.

Deel je kerk met een Katholiek is geen oproep om maar te doen alsof we gelijk zijn. We zijn verschillend en dat komt zeker tot uiting in de vieringen. Het is een door de omstandigheden ingegeven gedachte. Het is ook geen oproep om volgende week alles rond te hebben** Het is een aanzet om in de komende jaren in gesprek met onze Rooms-Katholieke broeders en zusters ook eens te vragen naar hoe zij hun gemeenschap kunnen blijven voortzetten, en of wij als Protestantse broeders en zuster daarin kunnen helpen.  

Hoe? Dat zal per dorp of streek verschillen, maar waarschijnlijk zullen er al pratende mooie, nieuwe creatieve oplossingen gevonden kunnen worden. Als de vraag maar eens gesteld wordt, dan laten we onze medegelovigen in ieder geval niet in de kou buiten staan.

* Utrecht, Gelderland boven de Waal, Overijssel en het noorden van Flevoland
** leestip Meer dan hout en steen van oa. prof. H. de Roest, hoe bij het afscheid nemen van een gebouw meer komt kijken dan je denkt. 
foto (c) MSPhotos @ Pixabay https://pixabay.com/en/church-cloudy-the-sky-sun-country-2452629/