Hieronder staan artikelen, gesorteerd naar label. Klik op "Start" om alle artikelen op deze site te zien of kies voor "Kies een label" om een ander label te selecteren.
Als je beste vriend je voor schut zet en je bedriegt, dan is het logisch dat je niets meer met hem te maken wilt hebben. In de blog van Goede Vrijdag beschreef ik hoe Jezus zich liet wegduwen omdat wij, als mensen, Hem niet wilden. Op Stille Zaterdag schreef ik de blog hoe we als mens dat moeten leren: wij hoeven God niet. Aan het kruis met Hem!
In films is wraak een geliefd onderwerp. De film "De graaf van Monte Christo" boeit van het begin tot het einde (een 7.6 op IMDB). Want wat is er rechtvaardiger dan dat de graaf zijn oude verraders een hak zet?
De geschiedenis van God en de mens is een groter verhaal wat meer voeten in de aarde heeft. Maar de strekking is hetzelfde: de mens maakt zich schuldig aan fouten, zonde en afkeer. Hoe reageert God? Gelukkig niet als een mens. Want dan zou de aarde al lang vergaan zijn door Zijn wraak en woede. Overdreven?
Als ik God zou zijn, ken ik genoeg plekken en gelegenheden die ik zou vermorzelen: graaiende bankiers, egoïstische pedofielen, arrogante nazi's. Maar ik ben God niet - gelukkig niet voor al die mensen. Want in deze opsomming houd ik mijzelf natuurlijk veilig buiten het lijstje "te vermorzelen mensen".
God reageert anders. Totaal anders dan ons mensen. De dood van Jezus is niet alleen omdat Hij zich liet wegduwen door mensen maar ook een daad van verzoening tussen mensen en God. De schuldige mens verdient de doodstraf, maar de onschuldige Jezus neemt deze doodstraf op zich. Ruilen heet dat met een moeilijk woord. Door deze ruil is het mogelijk voor de schuldige mens weer onschuldig te worden.
De reactie van God is dat Hij deze nieuwe onschuld accepteert. Niks geen wraakoefening meer zoals bij de Graaf van Monte Cristo. Maar leven! Leven wil en kan God geven. Om dat te bewijzen en kracht bij te zetten wekt God zijn zoon Jezus op uit het graf. Als reactie en als teken in de geschiedenis.
De dood, vijand van de mens en God kon de onschuldigste van alle mensen niet houden. De dood gaf Jezus terug. Als wij ons overgeven aan Jezus, dan kan de dood en het verderf nooit het laatste woord worden in ons leven. Omdat dan God reageert op de dood en ons leven wil geven.
Pasen, het feest van leven, Gods Leven! Daarom dit vrolijke lied "Omdat Hij leeft!"
Stille Zaterdag is de dag tussen Goede Vrijdag (de dag waarop Jezus gekruisigd werd) en Paasmorgen waarop Hij werd opgewekt uit de dood. Het is een dag van stilte .. doodse stilte. Stilte van bezinning wat je als mens eigenlijk gedaan hebt.
Gisteren schreef ik al een stukje over hoe Jezus zich liet wegdrukken en zich liet kruisigen in deze blog. In het begin van de Bijbel wordt de "zondeval" door Adam en Eva beschreven. Inderdaad, dat stukje met die appel welke ze niet mochten eten. Het is niet goed om deze zondeval als 'eenmalig' moment te nemen. Want dan zijn Adam & Eva verantwoordelijk voor alle ellende in de wereld en plukken wij de vruchten ervan. De zondeval is als een constante gebeurtenis. Wij mensen keerden ons af van God in het paradijs en daarna ging het door, steeds weer. Met als hoogtepunt de kruisiging van Jezus. God op aarde? Die hoeven wij niet, aan het kruis met Hem!
Vaak besef je pas na een daad wat je gedaan hebt. Schaamte en berouw komen achteraf. En dan? Dan is er een stuk leegte en verdriet. Een ontaard zijn. Precies dat hoort bij Stille Zaterdag: Jezus ligt in het graf en wij beseffen als mensen wat wij gedaan hebben.
Willen we vergeleken worden met Judas? Nee, niet graag. De Bijbel ontmaskerd ons toch telkens weer als een Judas: iemand die Gods Zoon overlevert. Wij zoeken God niet, liever zoeken wij mensen ons eigen ik. Kijk maar om je heen hoe mensen graaien om zichzelf te verrijken. Hoe corrupt mensen kunnen worden. Maar kijk ook naar jezelf. Die slechtheid van egoïsme en God niet nodig willen hebben zit in ons allemaal. Ontmaskerd de Bijbel ons om onszelf slecht te laten voelen? Nee, om eerlijk te zijn. Om na te denken wie we zijn als mensen, hoe we in het leven staan. Daarvoor is Stille Zaterdag bedoeld: door stil te worden leer je jezelf kennen. Durf jij de uitdaging aan om jezelf te leren kennen?
Adrian Snell geeft Judas de volgende woorden mee om over na te denken. Het lied eindigt open, zonder God.
Op Goede Vrijdag herdenken we het sterven van Jezus Christus aan het kruis. Hij deed dit vrijwillig om voor ons mensen de weg naar God vrij te maken.
Vaak - te vaak - hoor ik woorden met de strekking als "ja, maar ik leef netjes. Dan kom je toch in de hemel?" of "ik ben niet zo erg als die en die" (vul de naam van je buurman maar in). Begrijp je dan eigenlijk wel wat er gebeurd op Goede Vrijdag?
Was Jezus zo'n goede - en daarom helaas gehate - man dat Hij dood moest van de kerkelijke leiders? Jezus als een soort Ghandi die niet werd uitgestaan door de mensen die het voor het zeggen hadden? Niet alleen.
Moest Jezus sterven als een soort wisselgeld voor onze fouten en zonden waardoor God 'genoegdoening' kreeg? Als een wraakoefening, zoals we dat in ons rechtssysteem kennen met boetes en straffen? Nee dat niet.
Jezus stierf aan het kruis omdat Hij als enige mens zijn hele leven oprecht en op een juiste manier Gods stem had gevolgd. En dan wordt de verdorvenheid van ons mensen pijnlijk zichtbaar: we kunnen en willen God helemaal niet in ons midden hebben. Hij moet weg, we kruisigen hem liever.
Jezus liet zich wegduwen. Hij liet zich kruisigen. Hij onderging het gespot en de vernedering van ons mensen. Nogmaals, na Zijn dood is het niet dat God de Vader Zijn woede op Jezus heeft bekoeld vanwege wat wij hebben gedaan. Het beeld van een God die wraak zoekt steekt nogal eens de kop op. Het is veel erger: wij mensen hebben onze zonden 'bekoeld' op Gods Zoon. Als een stel kleuters hebben wij ons misdragen toen God op bezoek kwam. Wij hebben Hem verworpen, veracht en aan de kant geduwd.
Maar Hij droeg het. Zelfs in die diepe vernedering ging Hij door. Waarom? Uit liefde voor ons. Hij liet zich uit het leven verjagen. Jezus ging weg omdat wij Hem de dood injoegen.
Snap je het nog dat Hij desondanks nog steeds van ons houdt? Ik niet. Toch zoekt Jezus ons op, hoewel we God niet willen hebben in ons leven. Met Zijn kruisdood laat Jezus zien hoe ver Hij voor ons wil gaan. De vraag is nu: wil jij ook met Hem gaan?
Hieronder staan artikelen, gesorteerd naar label. Klik op "