De onbekende psalm (uitleg) die de aftrap mag doen, is psalm 7.
Deze psalm is een onschuldspsalm. David bezingt zijn onschuld en de schuld van de ander. Met de vraag of God de Heer tussenbeide wil komen. De psalm begint met de term Sjiggajon of ook wel vertaald met klaaglied. Dat laatste dekt de lading niet helemaal. Het is een lied, gezongen in en vanuit de emotie. David is overtuigd van zijn onschuld en de schuld van de tegenstander. Vers 7 zingt:
Sta op Heere, in Uw toorn,
verhef U tegen de verbolgenheid
van wie mij benauwen,
ontwaakt ter wille van mijl
U hebt het recht ingesteld
(vertaling HSV)
Leuk detail: het spreekwoord wie een kuil graaft voor een ander valt er zelf in komt uit deze psalm (vers 16).
Niet gereformeerd
David is nogal overtuigd van zijn eigen onschuld. En de vijand mag barsten. Wat zou de reactie zijn geweest als David deze psalm heden ten dage had gepubliceerd? Hij zou dan een schrijven vanuit de GKV (ik noem maar een kerk) tegenmoet kunnen zien. Hij schrijft namelijk niet vanuit de aloude gereformeerde mensvisie en de daarbijbehorende 'ik-ben-ook-maar-een-zondaar'-houding.
Wat een heerlijke psalm. Geen knuffelgereformeerdisme, maar de volledige mens. Een man, overtuigt van eigen gelijk klopt op de deur bij God. Wie het Sola Scriptura ('de Bijbel/ Schrift alleen') serieus neemt, moet ook deze psalm serieus nemen. Aan de ene kant door ook eens eigenwijs het hoofd omhoog te houden, aan de andere kant door ook in te zien dat in de Bijbel zelf gezocht wordt naar een juiste mens- en Godsvisie.
Jezus zelf laat met zijn leven de finale mens- en Godsvisie zien. De mensen die overtuigd zijn van hun eigen onschuld en gelijk kruisigen de onschuldige God die ze schuldig achten. En hoe wonderlijk, Jezus draagt de vernietigingsdrang van de mensen.
Plek in de liturgie
Aanstaande zondag laat ik uit deze psalm de verzen 4,6 en 7 na de wetslezing zingen in de Nieuwe Berijming
... Rechtvaardig sta ik voor 't gericht.
Heer breng mijn onschuld aan het licht...
Het rechtvaardig staan voor God roept vragen op. Wie zegt zonder fouten te zijn, kent zichzelf niet. Maar laat de gemeente zich maar 'vrij' zingen vanuit de gedachte dat we onschuldig tegenover God mogen staan in Jezus Christus. Geen fout zo erg, geen blunder zo beschamend en geen leven zo verrot; wie achter Jezus aangaat mag in vertrouwen zingen:
God zal ik loven, den Gerechte,
Hij zal voor mij het pleit (=vonnis; lma) beslechten.
Over de oude Berijming
Elders was er een discussie over de gebruikte eigenschappen van God in de berijming: volzalig Wezen en eeuwig Wezen. Dit zijn woorden die niet in de grondtekst staan, je dogmatisch kunt verantwoorden en te herleiden zijn tot de umwelt van de berijmers. Is het dan correct om de woorden voluit mee te zingen? Ik heb daar persoonlijk moeite mee. Niet met de invulling, God is immers eeuwig. Wat volzalig is, weet ik niet, het klinkt wel goed. Gek genoeg hanteren veel traditionele groepen het Sola Scriptura als een wapenspreuk, behalve als het gaat om de psalmberijming. Geef mij maar een psalmberijming die dicht op de (grond)tekst zit.
Zo te zien zit de berijming van Datheen heel dicht op de tekst. Maar om die nou in te gaan voeren ..?
Credits illustratie, met toestemming: J. Lockey, 'Covered by the dust' (hij heeft overigens een hele serie van alle Psalmen online staan).
