Het verdriet van het wegvallen van een geliefde kan als schurend zand zijn. Elke rouw is anders en heeft een andere omvang. Het is niet te vergelijken maar ondertussen wel te koppelen door de overeenkomst, dat het schuurt. Op deze Stille Zaterdag sta ik stil bij het schurende zand, groot en klein. Want Stille Zaterdag is de gedenkdag waarop Jezus gestorven was en in het graf lag.

Schurend zand is vervelend. Letterlijk zand kun je nog uit je schoenen halen. Maar in je geestelijk innerlijk kan het de raderen danig verstoren.

(nog meer blogs met tag Pasen)

Verlies is een aanslag aan en in het leven. Het is duisters. Het komt op verschillende manieren en uit zich op verschillende manieren. Op zoek naar een geschikte muziekvideo kwam ik vooral metal, goth of anime (1, 2, klikken op eigen risico ;-) tegen. Vooral de eerste 2 genre's hebben vanuit zichzelf een donkere ondertoon. Ze houden al continue rekening met het schurende zand in het leven.

Doe je dat ook? Weten dat het leven eindig is, is nog niet beseffen dat het eindig is.

De stilte van de dood roept veel verbeelding op. Anime en Goth-design rond de dood heeft vaak een hoge maar duistere en donkere kwaliteit. Misschien Freudiaans, maar worden wij mensen in zekere zin ook niet gedreven door de dood? Juist het niet in de vergetelheid willen raken spoort aan tot prestaties.

Niet willen wegvallen in een donkere put is een basale menselijke emotie. Zijn ruzie's vaak niet begonnen omdat de één of ander weggedrukt wordt en zich miskend voelt? De mens heeft de drang tot liefde, leven en geen schurende zand.

Kijk eens op deze manier aan tegen de makkelijk uitgesproken woorden 'Jezus stierf voor mij / jou / ons'. Het komen van Jezus was goddelijke drang om de mens van de vergetelheid te redden. Het was goddelijke drang dat Hij bleef staan, zelfs als de dood erop volgde.

Ook dat is schurend zand, omdat de mensen die Jezus opzocht Hem liever dood wensten. Om stil van te worden op deze zaterdag.

Tekst

(Solo) Libera me, Domine, de morte aeterna, in die illa tremenda:
Quando caeli movendi sunt et terra.
Dum veneris judicare saeculum per ignem.

(Koor) Tremens factus sum ego, et timeo, dum discussio venerit, atque ventura ira. Quando caeli movendi sunt et terra.
Dies illa, dies irae, calamitatis et miseriae, dies magna et amara valde.
Dum veneris judicare saeculum per ignem.
Requiem aeternam dona eis, Domine: et lux perpetua luceat eis.

Vertaling
(Solo) Deliver me, O Lord, from death eternal on that fearful day,
when the heavens and the earth shall be moved,
when thou shalt come to judge the world by fire.

(Koor) I am made to tremble, and I fear, till the judgment be upon us, and the coming wrath,
when the heavens and the earth shall be moved.
That day, day of wrath, calamity, and misery, day of great and exceeding bitterness,
when thou shalt come to judge the world by fire.
Rest eternal grant unto them, O Lord: and let light perpetual shine upon them.