Aangezien Twumpie (werktitel) op komst is, kan ik de serie 'Papa voor dummies' afstoffen en opnieuw starten. Nu met iets meer ervaring dan de eerste blog en ook een eerdere start. Want de eerste blog verscheen na de geboorte van Yoelle, nu begin ik voor de komst van Twumpie met schrijven. Deze blog gaat over de nieuwe zwangerschap. Binnenkort nog wat gedachten over het opvoeden van een dreumes.
Hoe reageert mama?
Bij een tweede is er niks nieuws, zou je zeggen. Toch is elke zwangerschap anders. En het is verbazingwekkend hoe snel je dingen weer vergeet. Daarom zijn we - nou ja, mama - weer in de boeken over zwangerschap gedoken. Tip: houd een dagboek bij van je zwangerschap; bij een tweede kun je vergelijken en lees je makkelijk terug hoe alles ook alweer ging.
Hoe reageert papa?
Vooral tijdens de beginweken kan de (aanstaande) moeder moe zijn. Goede ondersteuning in de vorm van catering, huishouden en niet te veel zeuren is essentiele support. Je moet er als partner tijd & energie insteken, maar je vermindert de stress bij de moeder. Voor de groei van de baby is dat heel belangrijk (bron). Ergo, papa kan extern veel invloed uitoefenen op de groei van zijn kind. Een belangrijke taak, toch?
Hoe gaat Yoelle reageren?
Ze is nog maar 20 maanden en heeft geen idee wat er gebeurt. Daarom blijft ze het leuk vinden om in volle vaart de bank op te springen en bovenop mama te landen. Wat laatstgenoemde natuurlijk minder leuk vind. Tot nu toe heeft Yoelle de onverdeelde aandacht van papa & mama. Over een paar maanden gaat dat veranderen. Ze zal niet het eerste kind zijn dat zich van de troon gestoten voelt en bijvoorbeeld 's nachts aandacht gaat vragen als Twumpie verzorging nodig heeft. Met de komst van een tweede is het daarom goed van tevoren al met elkaar (als ouders) af te spreken hoe je hier mee omgaat.
Als het nodig is, verhuis dan de oudste op tijd naar zijn of haar nieuwe onderkomen! Als hij of zij pas gaat verhuizen naar een nieuwe kamer als de nieuweling er is, dan is het niet zo gek dat ze zich verstoten voelt. Meestal is het een kamer die verder bij papa en mama vandaan is. Een nieuwe omgeving is wennen. Een kind kan 's nachts gedesorienteerd wakker worden en daarmee zorgen voor nachtelijke huilbuien. Of gaan spoken als je de nieuweling verzorgt. Verhuis daarom op tijd en laat de oudste wennen zodat het vreemde (nieuwe kamer, nieuw broertje of zusje) niet in een keer op hem of haar afkomt.
Voor ons is het op dit moment nog te vroeg, maar besteed ook apart tijd aan de oudste als de nieuweling er is. Ga met z'n tweeen boodschappen doen of naar de speeltuin - zaken die je misschien veel liever alleen doet als je in de stress zit van een nieuwe baby.
Labels:
Reactie toevoegen