De kerk in Nederland als maatstaf voor heel de wereld? Wie verder kijkt, ontdekt waardevolle verschillen. We gaan in het kerkelijk jaar richting Pinksteren, het feest waarop de kerk de wereld introk. Daarom een aantal blogs over het verschil tussen de kerk in Nederland en een ander land.

Een tijd geleden blogde ikzelf over het verschil in Nederland en onze Duitse Oosterburen.
Nu zendeling Marten Visser (Twitter) over het verschil van de kerk tussen Nederland en Thailand.

Hoe verschillen de kerk in Thailand, waar ik deel van uitmaak, en de kerk in Nederland, waar ik vroeger deel van uitmaakte?
(lees verder voor 5 verschillen)

5. Nederlandse christenen zijn stabieler.
In Thailand is het leven rauwer. Familie- en geldproblemen zijn groter en duidelijker zichtbaar dan in Nederland. Drama’s komen vaker voor, ook in het leven van christenen. Dat vind je ook terug in het geloofsleven. De toppen in Thailand zijn hoger, de dalen zijn lager. Dat doet je wel eens snakken naar meer mensen die consequent dag in dag uit, jaar in jaar uit, Jezus volgen in alle aspecten van het leven. De kerk in Thailand voelt vaak als een achtbaan. Vroeger had ik een hekel aan Nederlandse saaiheid. Nu noem ik het stabiliteit en waardeer ik het.

4. Thaise kerken zijn kleiner.
Er zijn een aantal megakerken in Thailand, maar de meeste kerken zijn klein. Tweederde van alle kerken heeft minder dan 40 leden. Mede als gevolg hiervan is er in Thaise kerken veel meer het gevoel samen een familie te zijn. Je bent minder anoniem, en meer mensen worden bij het kerkenwerk betrokken. Tegelijkertijd betekent het dat er soms zo weinig structuur en kader is dat het moeilijk voor de kerk is om te functioneren.

3. In Thailand groeit de kerk
De kerk in Thailand is klein maar groeiend. Tweederde van de christenen is zelf tot geloof gekomen vanuit een boeddhistische achtergrond. In iedere gemeente komt het regelmatig voor dat mensen tot geloof komen. Dat geeft een veel blijdere sfeer dan die van ‘wil de laatste het licht uitdoen?’ van de Nederlandse kerk.

>> Percentuele kaart van christenen in Thailand

2. De Thaise kerk accepteert de autoriteit van Gods Woord
Ik ben er absoluut niet van overtuigd dat Thaise christenen Gods geboden meer gehoorzaam zijn dan Nederlandse christenen. Maar ze hebben één ding voor: ze accepteren beoordeeld te worden op grond van Gods Woord.

Nederlandse christenen matigen zich vaak aan over de Bijbel te oordelen. Thaise christenen weten, als betrekkelijk nieuwe minderheid, dat de Bijbel vaak tegen hun cultuur ingaat en dat ze geroepen zijn aan Gods kant te staan. Nederlandse christenen zijn nog steeds niet gewend aan het idee een minderheid te zijn, en hebben daarom de neiging de Bijbel aan te passen aan de eisen van de cultuur. Op de een of andere manier is ‘maar iedereen doet het’ voor Nederlandse christenen een doorslaggevend argument geworden. Thaise christenen hebben minder schroom om te denken ‘dan doet iedereen het fout’, ook al hebben ze weinig de neiging dat anderen in te wrijven.

1. De Nederlandse kerk weet zich geen houding te geven.
Vanaf een afstandje gezien, slingert de houding van de Nederlandse kerk ten opzichte van de maatschappij tussen drie verschillende gezichtspunten: die van een kleuter die stampvoetend serieus genomen wil worden; die van een bankdirecteur die het beleid van zijn bedrijf verdedigt terwijl je het gevoel krijgt dat hij zich ervoor schaamt; en die van een oude dame die in een rusthuis op haar oude dag ligt te wachten zonder zich nog druk te maken om de buitenwereld.

Alle drie zijn het negatieve houdingen. Ze roepen het beeld op van een kerk die haar plaats heeft verloren en zich nu geen houding weet te geven.

De Thaise kerk vertelt gewoon over Jezus. Zij vertrouwt dat Gods plannen goed zijn en dat God aan het werk is. Zij vertrouwt dat zij aan de winnende kant staat en dat het de moeite waard is mensen uit te nodigen bij Christus te horen. Het geloof wordt niet geproblematiseerd. Dat is uiteindelijk het belangrijkste verschil, en de reden dat ik me zo thuis voel in de Thaise kerk. Het zou fantastisch zijn als de Nederlandse stabiliteit van een eeuwenlange verworteling in de maatschappij en het Thaise geloof en enthousiasme van een eerste-generatiekerk gecombineerd zouden kunnen worden.

Marten Visser is samen met zijn vrouw Esther uitgezonden voor de GZB en OMF als zendeling in Thailand.