Tussen Wal(len) en (kerk)schip

Amsterdam ken ik, maar de Oude Kerk kende ik niet omdat ik er nog nooit was geweest. Voor mijn colloquiumgesprek* moest ik me melden in de spiegelkamer van de Oude Kerk .

Een korte impressie van de reis erheen en het gesprek. Vanuit de Oude kerk werd mij gevraagd te bloggen over mijn eerste ontmoeting met de plek.

Theologisch aardigheid op de heenreis: Bij de oprit van de A2 werd ik rechts ingehaald door een bus van Berkhof. Ik dacht altijd dat ik me rechts van Berkhof bevond. Blijkbaar niet.
Een tip voor wie een dagje naar Amsterdam wil: parkeer je auto onder de ArenA en neem een P+R kaartje voor € 8,-. Tegelijk krijg je twee kaartjes om met het OV te reizen.

Toen ik de route van tevoren opzocht, kwam ik erachter dat de Oude Kerk bij de Wallen staat. Niet echt een gebied waar ik dagelijks kom. Ook wel een typische locatie om de belofte uit te spreken waarmee ik mijn kerkelijke carrière als predikant kan beginnen.

Vanaf het metrostation centraal is het een klein kwartier lopen via de Oudezijdse Kolk naar de Oude Kerk. Je ziet in de verte de toren imposant boven de huizen uitsteken. Onderweg kwam ik langs de Amsterdamse bierbrouwerij De Prael. Ik wist niet waar deze was, wel dat ze 'Willeke'-bier verkopen. Natuurlijk heb ik gelijk 4 flesjes Willeke meegenomen: Ze zal je verwarmen en omarmen.

Aangekomen op het Oudekerkseplein wachtte me een verrassing. Vanaf de Oudezijdse Voorburgwal draaide ik rechts het plein op. Ik had verwacht dat de Wallen ergens in buurt van de Oude Kerk zouden liggen. Niet in een halve cirkel er direct naast. Op de hoek wachten een paar dames in de deuropening op klandizie. Naast dit pand bevind zich een kinderdagverblijf. Daarnaast weer een aantal ramen.

Of het nou knappe dames waren? Nou nee.

Toen ik aankwam bij de hoofdingang was er net een begrafenis in de Oude Kerk. Zwarte volgwagens stonden te wachten totdat de lijkauto zou wegrijden. Nabestaanden stapten in. Diverse dames van plezier stonden in de deuropening naar het schouwspel te kijken. Eén oudere dame draaide in haar mini-jurkje (nou ja ..) iets te wild om haar as waardoor haar nogal grote
boezem bloot kwam te liggen. Een vrij aparte observatie: een indrukwekkende kerk, een rouwstoet en een vrouw waarvan je hoopt dat ze geen kou vat.

In de kerk was het stil. Omdat de begrafenis net voorbij was en de bezoekers nog niet naar binnen mochten, had ik de ruimte voor mijzelf. Het gesprek was pas over een half uur. De kerk is het oudste gebouw in Amsterdam en dat is te zien. Het is minder goed afgewerkt dan de Nieuwe Kerk. Verschillende stijlen en aanbouwen zijn te zien. Zo wordt je opeens midden in de stad in alle rust geconfronteerd met je eigen korte leven tegenover een gebouw wat al veel heeft meegemaakt.

In een hoek verbouwde men de kerk. Ergens anders waren oude bankjes losgehaald en bij elkaar gezet. De letters op de deurtjes vertellen een verhaal. Vroeger kon je banken huren en sommige waren voor godsdienstonderwijzers of de ontvangstcommissie. Dat laatste vind
ik bijzonder. Bij een ontvangstcommissie denk ik aan mensen die bij de deur mensen verwelkomen. Is zo'n commissie een ouder fenomeen dan ik altijd heb gedacht?

Uiteindelijk was het gesprek niet in de spiegelkamer maar in een middeleeuws kamertje (Mariakapel?). Het gesprek was pittig en duurde langer dan een uur. Onderwerpen waren mijn levensloop en de ingediende preek. Zonder mij vormde de commissie een eindconclusie die lang op zich liet wachten. Daar werd behoorlijk zenuwachtig van. Maar het verlossende
antwoord was positief, aangevuld met een sterk en zwak punt.

De voorzitter las de belofte voor. Over zijn schouder keek ik recht naar buiten naar de overburen die in hun deuropening stonden te wachten op klanten. Een vrij merkwaardige manier om dan de belofte uit te spreken.

Klein saillant detail: de ruimte had vloerverwarming, waardoor het erg warm werd. Kreeg ik het toch nog heet op de Wallen ..


* = Toelating tot de kerk; gesprek over hoe ik mijn roeping in de kerk versta plus een bespreking van mijn bio en een dienst.

Labels: 

Reacties

Hallo Lennart
Van je moeder kreeg ik te lezen, dat jij nu klaar bent met je studie.
Ik was dit jaar opnieuw in Amsterdam met een aantal Konfirmanden (31 van 54). Wij bezochten o.a. het Anne Frank Huis. Toen wij - de leiders - langs de Oude Kerk liepen werden herinneringen opgehaald van de eerste keer dat ik met een groep naar A'dam ging. Ik was aan het uitleggen en de jongeren staarden gewoon naar wat zij in de vitrines zagen. Ik had het gewoon niet in de gaten. Regelmatig hoor ik een van de oudpredikanten van de Oude Kerk, Sytze de Vries. Hij is gast bij een Conferentie over het kerklied (in het Klooster Kirchberg in het Zwarte Woud). Je vader is nu gepensionneerd heb ik begrepen en je moeder werkt nog.
Nou ik wens je Zegen toe in dit toch wel spannende, heerlijke beroep als predikant.

Rudy Van Kerckhove (vroeger in Flerden, boven Thusis, waar jouw vader stond).

Dag,

Leuk deze reactie. Ja, Flerden weet ik nog wel te vinden. Al Googlend zie ik dat het Gossau-Ost is geworden. Klopt dat?

Mijn ouders zijn inderdaad verhuisd vanwege het pensioen. Alhoewel mijn vader natuurlijk weer wat gevonden heeft om te doen (lijkt me ook zo verstandig, thuis zitten is ook zo wat ..).

Len the Men!

Ach, hoewel leuk geschreven en herkenbaar, zo ongewoon en typisch is het nou ook weer niet dat lijkwagens, prostitutie bedrijvende dames en een 'coming preacher' in één hoofdstuk elkaars wegen kruisen.

Imitatio Christi :-)

Trouwens, clarinda woonde de straat er achter ruim een jaar lang, op Oudezijds 100. Wist je trouwens dat deze straat de hoogste dichtheid kent in heel Nederland aan Chr. instellingen?? t'Is zo...

Als keurig opgevoed jongetje van de Veluwe ben ik weinig gewend, dat weet je he. Altijd de braafste van de klas, nooit iets verkeerds gedaan.

Reactie toevoegen

Zircon - This is a contributing Drupal Theme
Design by WeebPal.